A'dan Z'ye Türküler Y

yayla yollarında yürüyüp gelir


burdur-ahmet yamacı-muzaffer sarısözen


yayla yollarında yürüyen gelin


allı şalvarını sürüyen gelin


ben varmam oralıya


orada duralıya


allah nasip eylesin


davullu zurnalıya


yayla yollarından biter naneler


ince belli kız doğurmuş anneler


ben varmam inekliye


yoğurdu sinekliye


allah nasip eylesin


omuzu tüfekliye


yayla yollarında menekşe açmış


sevdiğim o güzel dağlara kaçmış


ünledim ayşe diye


odayı döşe diye


ünledim fatma diye


kaşların çatma diye


ünledim gülsün diye


yanıma gelsin diye


yaylalar içinde


kırıkkale-hacı taşan


yaylalar içinde erzurum yayla


şehirler içinde konya’dır konya


vurulmuş aslanımsen olsun dünya


yandım mahpushane yandım senin elinden


çıkar çıkar parmaklıktan bakarım


konya seni ateşlere yakarım


bir gün olur ben murada çıkarım


yandım mahpushane yandım senin elinden


yaylalarda gezersin


denizli-şinasi uslu mansur kaymak


yaylalarda gezersin


keklik gibi sekersin


ak kayanın başında


yanık yanık ötersin


çıktım yayla yoluna


varem gidem yanına


şu yörüğün oğlunun


necap girsem koluna


yaylalardan inersin


al basmalar giyersin


akşamlar da olunca


nerelerde dünersin


yaylların ayranı


bugün kurban bayramı


gız annenden istesem


acep gönlün olmamı


yazımı kışa çevirdin


neşet ertaş


yazımı kışa çevirdin


karlar yağdı boşa leyla'm


viran oldu evim yurdum


ne söylesem boşa leyla'm


her an gözümde perdesin


nere baksam sen ordasın


mevla'm ayrılık vermesin


göğde uçan kuşa leyla'm


yardan ayrı kalmak ölüm


söyle ne olacak halım


böyle kader böyle zulum


gelir garip başa leyla'm


yemen bizim neyimize


ismail özden


yemen bizim neyimize?


şivan düştü evimize


bak yavrular yetim kaldı


güvenmeyin beyinize


basma fistan kirlenirse


başta lecek düglenirse


ya kimlere baba desin


yetim yavrum dillenirse


günden yanı soldu m'ola


yerden yanı uludu m'ola


yiğidimin ala gözün


karıncalar oydu m'ola


yemen senin çölün kumdan


yemen senin çölün kumdan


ne istedin yavrumdan


ne yolun ne iz bilirim


yemen yavrumu özledim


oy yemen kanlı (soyxa) yemen


bülbül ötmez gülün çemen


yiğidim hasta yatıyor (can veriyor)


üç yetimle ben n’idem


osmanlı’da zalim paşa


kuzgun gibi döner başa


param yok ki bedel verim


yemen yavrumu özledim


yemen türküsü


muş


havada bulut yok bu ne dumandır


mahlede ölüm yok bu ne figandır


şu yemen elleri ne de yamandır


ah o yemen’dir gülü çemendir


giden gelmiyor acep nedendir


burası muş’tur yolu yokuştur


giden gelmiyor acep ne iştir


kışlanın önünde redif sesi var


bakın çantasında acep nesi var


bir çift kundurayla bir de fesi var


mızıka çalınır düğün mü sandın


al yeşil bayrağı gelin mi sandın


yemene gideni gelir mi sandın


dön gel ağam dön gel dayanamirem


uyku gaflet basmış uyanamirem


ağam ölmüş oy inanamirem


yeşil ayna takındın mı beline


yozgat-fahri akbilek-nida tüfekçi


yeşil ayna takındın mı beline


gelin kurban olam tatlı diline anam diline


sen düşürdün beni alem diline


kendi melül melül gözü yaşlı da yar sen sefa
geldin


benim ile mercimeği daşlı da yar sen sefa geldin


çarşıdan aldırdım yeşil aynayı


boşa çiğnemişim yalan dünyayı anam dünyayı


ne istanbul koydum ne de konya’yı


kendime münasip yar bulamadım sen sefa geldin


yeşil başlı gövel ördek


yesıl başlı gövel ördek uçar gider göle karşı


egricesin tel tel etmiş açar gider yele karsı


telli turnam sökün gelır inci mercan yükün gelir


elvan elvan kokun gelir yar oturmuş yele karşı


şahinim var bazlarım var tel alışkın sazlarım var


yare gizli sözlerim var diyemiyom ele karşı


yeşil başlı telli durnam


şanlıurfa-bedirhan kırmızı-selahattin erorhan


yeşil başlı telli durnam şimdi bizim elden uçtu


aklımı başımdan aldı gitti başka göle düştü


bir yar sevdim içerimden kan damlıyor gözlerimden


nazlı yar gitti elimden o da gurbet ele düştü


yeşil ördek gibi daldım göllere


sıvas-bahattin alpaslan-osman özdenkçi


yeşil ördek gibi daldım göllere


sen düşürdün beni dilden dillere


başım alıp gidem gurbet ellere


ne sen beni unut ne de ben seni


sevdiğim cemalim güneşim mahım


seni seven aşık çeker ezvahın


getir el basayım kelamullahın


ne sen beni unut ne de ben seni


gel seninle bir ahduman kuralım


bağlanalım bir karara varalım


verdiğimiz sözde hemen duralım


ne sen beni unut ne de ben seni


yıkılsın sebebim


dünya aydın-emre saltık-murat yıldız


şu dağları


yolcu


neşet ertaş-kırşehir


bir anadan dünyaya gelen yolcu


görünce dünyaya gönül verdin mi


kimi büyü kimi böcek kimi kurt


merak edip nedenini sordun mu


bunlar neden merak edip sordun mu


insan ölü ama uruhu ölmez


bunca mahlukat var hiçbiri gülmez


cehennem azabı zordur çekilmez


azap çeken hayvanları gördün mü


insandan doğanlar insan olurlar


hayvandan doğanlar hayvan olurlar


hepisi de bu dünyaya gelirler


ana haktır sen bu sırra erdin mi


vade tekmil olup ömür dolmadan


emanetçi emanetini almadan


ömrünün baharı bitip solmadan


varıp bir canana ikrar verdin mi


varıp bir canana gelip kondun mu


garip bülbül gibi feryad ederiz


cahiller elinde küs mü ederiz


hep yolcuyuz böyle gelip gideriz


dünya senin vatanın mı yurdun mu


yol üstünde dikili taş


eskişehir-necip önalp-mustafa hoşsu


yol üstünde dikili taş ah aman amman amman


bir evde iki kardaş sevdiğim aman


biri kaynım olursa sevdiğim amman


biri bana arkadaş sevdiğim amman


gökten zembil iniyor fırıl fırıl dönüyor


ateş misin sevdiğim seni gören yanıyor


yol ver dağlar


aşık yener-ismail özden


başı duman pare pare yol ver dağlar yol ver bana


gönlüm gitmek ister yare yol ver dağlar yol ver
bana


ömrümün uzun yolu geçip gitsem yare doğru


gözlerim yaş dolu dolu yol ver dağlar yol ver bana


aşık olmak benim karım çok aradım nazlı yarim


dûdû dillim sitemkarım yol ver dağlar yol ver bana


karlı dağından esmedim ben o yare hiç küsmedim


daha umudum kesmedim yol ver dağlar yol ver bana


yol ver dağlar


karacaoğlan-musa eroğlu


bugün çay bulandı yarın durulmaz


yol ver dağlar ben sılama varayım


karlı dağlar varayım


zalım dağlar varayım


muhabbetli yardan gönül ayrılmaz


yol ver dağlar ben sılama varayım


karlı dağlar varayım


zalım dağlar varayım


gurbet elde efkarım var zarım var


sılada bekleyen nazlı yarim var


bizi ayırana intizarım var


karlı dağlar yaz gele


zalım dağlar tez gele


bizi ayırana intizarım var


ezeli de karacaoğlan ezeli


döküldü bağların gülü gazeli


gurbet elde ben nideyim güzeli


karlı dağlar güzeli


zalım dağlar güzeli


gurbet elde ben neyleyim güzeli


yola gel sevdiğiim


sıvas-halil söyler


yola gel sevdiğim yola gel yola


o pambuk ellerin boynuma dola


dilerim allahtan gül benzin sola


kar yağdı başıma vay beni beni


doğurmaz olaydın anam sen beni


yanarım yanarım tütünüm tütmez


virana bağlarda bülbüller ötmez


yaram pek derindir melhem kar etmez


kar yağdı başıma vay beni beni


doğurmaz olaydın anam sen beni


yolun sonu görünüyor


bana ne yazdan bahardan


bana ne borandan kardan


aşağıdan yukarıdan


yolun sonu görünüyor


geçtim dünya üzerinden


ömür bir nefes derinden


bak feleğin çemberinden


yolun sonu görünüyor


azrailim gelir kendi


ne ağa der ne efendi


sayılı günler tükendi


yolun sonu görünüyor


bu dünyanın direği yok


merhameti yüreği yok


kılavuzun gereği yok


yolun sonu görünüyor


yoruldum yorgunum


muhlis akarsu


yoruldum yorgunum fazla gidemem


neler etti kahır beni zulm beni


kolay değil ben bu derdi çekemem


zalimin elinde koydu hal beni


arsız değilidim arsız ettiler


saldılar gurbete yurtsuz ettiler


yardan ayırdılar yarsız ettiler


şimdi gizli gizli kınar el beni


akarsuyu aşka yaktı yaradan


ömür bir gün gibi geçti aradan


işte geldim gidiyorum dünyadan


oturmuş bekliyor kuru sal beni


yörük ali


dalaman-muğla


şu dalma’dan geçtin mi


soğuk sular içtin mi


efelerin içinden


yörük de ali’yi seçtin mi


hey gidinin efesi efesi


efelerin efesi


şu dalma’nın çeşmesi


ne hoş olur içmesi


yörük de ali’yi sorarsan


efelerin seçmesi


cepkenimin kollları


parıldıyor pulları


yörük de ali geliyor


açıl aydın yolları


yörükler yaylası


rumeli-osman pehlivan-muzaffer sarısözen


yörük de yaylasını aman yaylayamadım imanım


divane gönlümü eğleyemedim


diyecek sözümü de aman söyleyemedim imanım


yaylamam yaylanda kar olmayınca vay


eğlemem gönlümü yar olmayınca vay


yörük de yaylasında aman süt bakır bakır imanım


sevdiğim güzelin gözleri çakır


güle de bülbül konmuş aman ne güzel şakır imanım


yuh yuh


aşık mahzuni şerif


uzaktan yakından yuh çekme bana


sana senin gibi baktım ise yuh


efendi görünüp bütün insana


hakkın kullarını yıktın ise yuh


bu kadar milletin hakkın alanlar


onları kandırıp zevke dalanlar


diplomayla olmaz hakim olanlar


suçsuzun başına çöktüm ise yuh


ben insanım benden başlar asalet


asillere paydos beye nihayet


şu insanlık derde girerse şayet


ona yar olmaktan bıktım ise yuh


yuh yuh soyanlara


soyup kaçıp doyanlara


insanlara kıyanlara


yuh nefsine uyanlara yuh


yüce dağ başında yağan kar idim


yüce dağ başında yağan kar idim


yağmur vurdu ılgıt ılgıt eridim


evvel yarin sevdiceği ben idim


şimdi uzaklardan bakan el oldum


yüce dağ başında yatmış uyumuş


ela gözlerini uyku bürümüş


evvel küçük idi şimdi büyümüş


şimdi uzaklardan bakan ben oldum


yüce dağdan bir yol iner


malatya-arguvan-kadir akbaş-ihsan öztürk


yüce dağdan bir yol iner


gelir dolanı dolanı


bizim elin coşkun çayı


akar bulanı bulanı


gelin oy gelin oy oy oy


yandı yürek derin oy oy oy


yüce dağdan aşan bilir


aşıpta dolaşan bilir


gurbet elin acısını


yardan ayn düşen bilir


yüce dağda kar olmaz mı?


sevende efkar olmaz mı?


nazlı yardan ayrılırsam


dünya bana dar olmaz mı?


kayalarda buz bağladı


dibini navruz bağladı


beni de bir gelin vurdu


yaramı da gız bağladı


yüce dağ başında kar boran


silifke-içel


yüce dağ başında kar boran boran


yardan ayrılmışam canım ey’olmaz yaram


sevda bilenlerden bir sual soram


acıdır poyrazın canım yeli sevdiğim


kar mı yağmış yaylaların başına


yanarım yanarım canım yar ataşına


geleceğim kara gözlüm peşine


çözülsün dağların canım buzu sevdiğim


yüceden mi geldin


kırşehir


yüceden mi geldin de sen seher yeli


gine yarim ellerinen gezer mi


solmuş da gül benzinin ezeli


bugün yarim eskisinden güzel mi


o yar beni defterine yazar mı


yüksek tepelere ev kurmasınlar


edirne-yöre kadın ekibi-ümit kaltancıoğlu


yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar


aşrı aşrı memlekete kız vermesinler


annesinin bir tanesini hor görmesinler


uçan da kuşlara malûm olsun ben annemi özledim


hem annemi hem babamı ben köyümü özledim


annemin yelkeni olsa açsa da gelse


babamın bir atı olsa binse de gelse


kardeşlerim yolları bilse de gelse


yürü güzel yürü yol alamazsın


yürü güzel yürü yol alamazsın


azrail olsan can alamazsın


hele sen dünyayı kalbura koysan


benden muhabbetli yar bulamazsın


sular olsam yeraltından akmayım


yarim senden gayrisine bakmayım


eğer senden başkasına bakarsam


yedi sene döşeklerden kalkmayım


yörü dilber yörü ömrümün varı


eridi kalmadı dağların karı


yürüyorum dikenlerin üstünde


kaplani


karanlık bir gece yol görünmüyor


yürüyorum dikenlerin üstünde


kara çalı bana aman vermiyor


yürüyorum dikenlerin üstünde


güneş erken doğup şafak sökmüyor


gökteki dumanı silip atmıyor


ay karardı yıldız ışık tutmuyor


yürüyorum dikenlerin üstünde


sonlanmadı menzil ile durağım


belki çok yakınım belki ırağım


yaralandı parça parça ayağım


yürüyorum dikenlerin üstünde


yavaşa yavaş ilerlerken kaplani


benim ile yola çıkanlar hani?


geri dönsem taşa tutar dost beni


yürüyorum dikenlerin üstünde


yüzünü sevdiğim seyrana çıkmış


erzurum-kemal kırmızı-talip özkan


yüzünü sevdiğim seyrana çıkmış


salınıp gezdiğin yerler ah çeker


çiçekler selamda boynunu eymiş


sallanır selviler güller ah çeker


gözlerin kapatmış kars'ı sıvas'ı


edirne istanbul zilfin pahası


giyinmiş kuşanmış hasların hası


giyinmiş yeşili allar ah çeker


menendin bulunmaz gürcü revanda


şam-ı diyarbekir haleb-i van'da


ağalar el pençe beyler divanda


geda gibi nice canlar ah çeker